درسالهای اخیر استفاده از فرتو کار در آشپزخانه ها افزایش یافته و دلیل انهم استفاده از فضای مناسبتر آشپزخانه میباشد. اجاق گاز مسطح و روی کابین  یا اصطلاحا تو کار، جدا سازی فر از اجاق گاز را ممکن ساخته است. علت عدم استفاده  فر گازی تو کار مشکلات ورود هوا برای احتراق شعله ، خطر انفجار بخاطر فضای بسته و نیاز به دود کش برای تخلیه گازها  عملا" کاربرد ندارد. فرهای برقی به خاطر کنترل و ایمنی بسیار زیاد و عدم نیاز به هوا و در نمونه های  های پیشرفته با قابلیت برنامه ریزی روزانه و ساعتی ، بی خطر بودن، مورد استقبال فراوانی قرار گرفته و سازندگان بسیاری این فر را در تولیدات خود قرار داده اند  المنت های بکار رفته در سه کاربرد متداول  میباشند 1- که با فن هوا ارا با درجه حرارت 250 تا 300 درجه سانتیگراد را داخل محفظه فر گردش میدهند و تمام غذا را یکنواخت میپزد.  2- المنت برای گریل 3- المنت برای پخت المنت که معمولا از دو قسمت تشکیل شده . قسمت بالایی برای برشته کردن یا گریل  مورد استفاده قرار میگیرد برای مثال " برای جوجه گردان- و یا برای برشته  کردن نان یا کیک- ویا  خشک کردن میوه های تازه . اساس کار این المنت بر مبنای تشعشع است و حرارت ایجاد شده الکتریکی را به اشعه مادون قرمز تبدیل با پرتاب و تاباندن ان بر سطح مورد نظر و نفوذ اشعه مادون قرمز به داخل جسم مورد حرارت از درون شروع به پخت و به سطح میرسد. توان این المنت  دقایقی بعد از وصل کردن جریان برق  قرمز و تشعشع خود را شروع میکنند. فاصله جسم مورد حرارت بایستی متناسب باشد. (برای مثال یک مرغ سه کیلویی در گریل به وزن سه کیلو ،مدت زمان3 ساعت در دمای 170 درجه سانتیگراد) 

                                  المنت بالای فر                                      المنت پائین فر